Xolair (Omalizumab)

Co zawiera lek Xolair?

Lek Xolair jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce w dwóch dawkach. Obie dawki leku są dostępne na receptę.
1 ampułko-strzykawka zawierająca 0,5 ml roztworu zawiera 75 mg omalizumabu.
1 ampułko-strzykawka zawierająca 1 ml roztworu zawiera 150 mg omalizumabu.

Jak działa lek Xolair?

Lek zawiera omalizumab, który należy do grupy leków nazywanych przeciwciałami monoklonalnymi. Omalizumab działa poprzez blokowanie substancji o nazwie immunoglobulina E (IgE), wytwarzanej przez organizm człowieka, która odgrywa kluczową rolę w powstawaniu stanu zapalnego w przebiegu astmy alergicznej, przewlekłego zapalenia śluzówki nosa i zatok z polipami nosa oraz przewlekłej pokrzywki spontanicznej.

Kiedy stosować lek Xolair?

Lek Xolair jest stosowany w celu zapobiegania zaostrzeniom astmy przez kontrolowanie objawów ciężkiej astmy alergicznej u dorosłych, młodzieży i dzieci (w wieku 6 lat i starszych), którzy stosują już leki przeciwastmatyczne, ale u których objawy astmy nie są dobrze kontrolowane za pomocą leków, takich jak wziewne kortykosteroidy w dużych dawkach i wziewne leki z grupy beta-agonistów (obie dawki).
Lek Xolair jest stosowany w leczeniu przewlekłego zapalenia śluzówki nosa i zatok z polipami nosa u dorosłych (w wieku 18 lat i starszych), którzy już otrzymują kortykosteroidy donosowe, ale u których objawy nie są dobrze kontrolowane za pomocą tych leków (obie dawki).
Lek Xolair jest stosowany w leczeniu przewlekłej pokrzywki spontanicznej u osób dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i starszych), którzy już otrzymują leki przeciwhistaminowe, ale u których objawy przewlekłej pokrzywki spontanicznej nie są dobrze kontrolowane przez te leki (tylko dawka 150 mg).

Jak stosować lek Xolair?

Lekarz określi dawkę leku Xolair i częstość podawania. Dawka jest uzależniona od masy ciała pacjenta i wyników badań krwi przeprowadzonych przed rozpoczęciem leczenia, w celu określenia stężenia IgE we krwi. Podczas leczenia lekiem Xolair należy kontynuować przyjmowanie dotychczasowych leków stosowanych w leczeniu astmy, polipów nosa lub przewlekłej pokrzywki spontanicznej. Nie należy samodzielnie przerywać przyjmowania żadnych leków stosowanych w astmie, polipach nosa lub przewlekłej pokrzywce spontanicznej, ponieważ może to spowodować nawrót objawów choroby.

Sposób podawania

Lek jest podawany we wstrzyknięciu podskórnym. Pierwsze 3 dawki leku są zawsze podawane przez lub pod nadzorem pracownika ochrony zdrowia. Od czwartej dawki lek może być wstrzykiwany samodzielnie przez pacjenta lub opiekuna po odpowiednim przeszkoleniu przez lekarza lub pielęgniarkę, jak rozpoznawać i jak postępować w przypadku wystąpienia wczesnych objawów ciężkich reakcji alergicznych. Podając lek samodzielnie, należy ściśle przestrzegać zaleceń odnośnie sposobu przygotowania i podawania leku zawartych w ulotce dołączonej do opakowania. Dzieciom w wieku od 6 do 11 lat lek może być wstrzykiwany przez opiekuna, ale tylko po właściwym przeszkoleniu. Lek można wstrzykiwać w przednią stronę ud lub w dolną część brzucha. Jeśli wstrzyknięcie wykonuje opiekun, lek można podać również w górną część ramienia. Leku nie należy wstrzykiwać w promieniu 5 cm od pępka ani w miejsca, gdzie skóra jest delikatna, posiniaczona, zaczerwieniona, twarda. Należy unikać miejsc z bliznami lub rozstępami. Jeśli konieczne jest wykonanie więcej niż jednego wstrzyknięcia, aby uzyskać pełną dawkę, należy za każdym razem wybrać inne miejsce wstrzyknięcia.

Co zrobić w przypadku pominięcia dawki leku Xolair?

Jeśli pacjent zapomniał o samodzielnym wstrzyknięciu dawki leku Xolair, powinien jak najszybciej wstrzyknąć pominiętą dawkę. Następnie należy skontaktować się z lekarzem, aby ustalić termin wstrzyknięcia następnej dawki.

Kiedy lek Xolair nie może być stosowany?

Leku Xolair nie należy podawać pacjentom z uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną (omalizumab) lub na którykolwiek z pozostałych składników leku.
Lek Xolair nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat do leczenia astmy alergicznej.
Lek Xolair nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat do leczenia przewlekłego zapalenia śluzówki nosa i zatok z polipami nosa.
Lek Xolair nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat do leczenia przewlekłej pokrzywki spontanicznej.

Kiedy należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Xolair?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Xolair lekarz przeprowadzi z pacjentem dokładny wywiad, przeanalizuje przeciwwskazania i środki ostrożności związane z jego stosowaniem i zadecyduje o wdrożeniu leczenia. W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza. Należy natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy wskazujące na wystąpienie ciężkiej reakcji alergicznej lub inne ciężkie działania niepożądane.

Jak stosować lek Xolair z innymi lekami?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych aktualnie lub ostatnio, w tym również o lekach, które wydawane są bez recepty i suplementach diety.

Czy można stosować lek Xolair w ciąży i okresie karmienia piersią?

Lekarz omówi z pacjentką możliwość zastosowania leku Xolair podczas ciąży i w okresie karmienia piersią. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas przyjmowania tego leku, powinna natychmiast poinformować o tym lekarza.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić podczas stosowania leku Xolair?

Podczas stosowania leku Xolair mogą wystąpić działania niepożądane o różnym nasileniu i różnym występowaniu, które są przedstawione w ulotce dołączonej do opakowania. Jeśli podczas leczenia wystąpią jakiekolwiek nowe dolegliwości lub objawy chorobowe, szczególnie te które mogą być kojarzone ze stosowaniem leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli po podaniu leku Xolair pojawią się jakiekolwiek z następujących objawów: objawy ciężkiej reakcji alergicznej (takie jak: wysypka, świąd lub pokrzywka na skórze, obrzęk twarzy, warg, języka, krtani, tchawicy lub innych części ciała, przyspieszone bicie serca, zawroty głowy, dezorientacja, duszność, świszczący oddech lub problemy z oddychaniem, sina skóra lub wargi, utrata przytomności); objawy tocznia rumieniowatego układowego (w tym: ból mięśni, ból stawów z opuchlizną, wysypka, gorączka, utrata masy ciała i zmęczenie); krwawienie lub łatwe powstawanie siniaków (są to objawy zbyt małej liczby płytek krwi); objawy choroby posurowiczej (takie jak: ból stawów z obrzękiem lub bez obrzęku, sztywność stawów, wysypka, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból mięśni); objawy zespołu Churga-Straussa lub zespołu hipereozynofilii (takie jak: obrzęk, ból lub wysypka w okolicy naczyń krwionośnych lub limfatycznych, duże stężenie krwinek białych, narastające problemy z oddychaniem, obrzęk śluzówki nosa, problemy z sercem, ból, drętwienie, uczucie mrowienia w rękach i nogach).

Czy Xolair wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn?

Jest mało prawdopodobne, aby lek Xolair miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Xolair?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w zamkniętym pudełku zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Ampułko-strzykawkę należy przechowywać w lodówce w temperaturze 2-8°C; nie należy jej zamrażać. Przed wstrzyknięciem ampułko-strzykawkę należy wyjąć z lodówki i pozostawić w pudełku zewnętrznym na około 20 minut, aby lek osiągnął temperaturę pokojową (25°C). W razie potrzeby ampułko-strzykawkę można ponownie włożyć do lodówki w celu późniejszego zastosowania. Łączny czas przetrzymywania ampułko-strzykawki w temperaturze 25°C przed zastosowaniem nie może przekroczyć 48 godzin. Nie należy wstrzykiwać leku, jeśli roztwór jest wyraźnie mętny, brązowy lub zawiera cząstki stałe.